ตามที่อเล็กซานเดอร์เขียน โครงสร้างการดำรงชีวิตไม่ใช่แค่น่าอยู่และเต็มไปด้วยพลัง เทคโนโลยีและศิลปะที่ลงตัว แม้ว่าจะเป็นเช่นนั้นก็ตาม โครงสร้างการดำรงชีวิตเข้าถึงมนุษย์ในระดับเหนือธรรมชาติ เชื่อมโยงผู้คนกับตนเองและกันและกัน กับมนุษย์ตลอดหลายศตวรรษ วัฒนธรรม และสภาพอากาศ
ทว่าสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ตามที่อเล็กซานเดอร์แสดงให้เห็นนั้นมีคุณสมบัติน้อยมากที่ทำให้โครงสร้างการอยู่อาศัย กล่าวอีกนัยหนึ่ง สถาปนิกในช่วงศตวรรษที่ 20 ได้สอนกันและกันให้ทำผิดทั้งหมด ที่แย่กว่านั้น ข้อผิดพลาดเหล่านี้ตกผลึกในรหัสอาคาร กฎหมายการแบ่งเขต เกณฑ์การมอบรางวัล และการศึกษา เขาตัดสินใจว่าถึงเวลาต้องพลิกสถานการณ์
ความคิดของอเล็กซานเดอร์มีอิทธิพลอย่างมากในทฤษฎีและการวิจารณ์ทางสถาปัตยกรรม แต่โลกยังไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงกระบวนทัศน์ที่เขาหวังไว้ ในช่วงกลางทศวรรษ 1990 Alexander ตระหนักดีว่าสำหรับเป้าหมายที่จะบรรลุผลได้นั้น จะต้องมีผู้คนเพิ่มขึ้นอีกมากมาย ไม่ใช่แค่สถาปนิกเท่านั้น แต่ยังรวมถึงนักวางแผนทุกประเภท นักพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน และผู้คนในชีวิตประจำวัน และบางทีอาจจะเป็นสาขาอื่นๆ นอกเหนือจากสถาปัตยกรรม การปฏิวัติทางดิจิทัลกำลังจะมาถึง
อเล็กซานเดอร์เชิญนักออกแบบเทคโนโลยี ในขณะที่อเล็กซานเดอร์ทำการวิจัยอย่างขยันขันแข็ง เขาเริ่มสังเกตเห็นศักยภาพของเทคโนโลยีดิจิทัลที่จะเป็นพลังที่ดี เทคโนโลยีดิจิทัลได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของสภาพแวดล้อมของมนุษย์มากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งก็คือสถาปัตยกรรม ในขณะเดียวกัน ความคิดของ Alexander เกี่ยวกับรูปแบบการออกแบบได้เข้าสู่โลกของการออกแบบเทคโนโลยีเพื่อเป็นวิธีจัดระเบียบและสื่อสารความรู้ด้านการออกแบบ แน่นอนว่างานเก่าของ Alexander ได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีค่ามาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านวิศวกรรมซอฟต์แวร์
เนื่องจากชื่อเสียงของเขาในด้านรูปแบบการออกแบบ ในปี 1996 อเล็กซานเดอร์ได้รับเชิญให้กล่าวปาฐกถาพิเศษในการประชุมวิศวกรรมซอฟต์แวร์ที่สำคัญซึ่งได้รับการสนับสนุนจากสมาคมเครื่องจักรคอมพิวเตอร์ ในการพูดคุยของเขา Alexander ตั้งข้อสังเกตว่าอุตสาหกรรมเทคโนโลยีกำลังก้าวหน้าอย่างมากในด้านประสิทธิภาพและพลัง แต่บางทีก็ไม่ได้หยุดเพื่อถามว่า “เราควรจะทำอย่างไรกับโปรแกรมเหล่านี้ทั้งหมด พวกเขาควรจะช่วยโลกอย่างไร”
“ตอนนี้คุณเป็นเหมือนปืนรับจ้าง” อเล็กซานเดอร์กล่าว เขาเชิญผู้ชมให้สร้างเทคโนโลยีเพื่อประโยชน์ไม่ใช่แค่เพื่อจ่าย
คลายกระบวนการออกแบบ ใน “ธรรมชาติของระเบียบ” อเล็กซานเดอร์ไม่ได้กำหนดเพียงทฤษฎีเกี่ยวกับโครงสร้างการดำรงชีวิตของเขาเท่านั้น แต่ยังหมายถึงกระบวนการสำหรับการสร้างโครงสร้างดังกล่าวด้วย กล่าวโดยย่อ กระบวนการนี้เกี่ยวข้องกับการมีส่วนร่วมในระบอบประชาธิปไตยและเกิดขึ้นจากล่างขึ้นบนในความก้าวหน้าที่พัฒนาขึ้นโดยผสมผสานคุณสมบัติ 15 ประการของโครงสร้างการดำรงชีวิต ผลลัพธ์สุดท้ายไม่เป็นที่รู้จักล่วงหน้า – มันถูกดัดแปลงไปพร้อมกัน คำว่า “อินทรีย์” อยู่ในใจ และนี่เป็นสิ่งที่เหมาะสม เพราะธรรมชาติเกือบจะสร้างโครงสร้างการดำรงชีวิตอย่างสม่ำเสมอ
แต่สถาปัตยกรรมทั่วไปและการออกแบบในหลายสาขา ตรงกันข้ามคือจากบนลงล่างและกำหนดไว้อย่างเข้มงวดตั้งแต่เริ่มแรก ในกระบวนการที่เหมือนเครื่องจักรนี้ ความแม่นยำที่เข้มงวดจะได้รับการจัดลำดับความสำคัญมากกว่าความสามารถในการปรับตัวในท้องถิ่น บทบาทของโครงการจะถูกแยกออกจากกัน และเน้นที่มูลค่าทางการค้าและการลงทุนเหนือสิ่งอื่นใด นี่คือสูตรสำหรับโครงสร้างที่ไร้ชีวิตชีวา
ได้รับการสนับสนุนโดย ufabet